Het plan van Donald Trump om Mexico binnen te vallen, dat tijdens zijn regering naar voren kwam, stelt voor om speciale Amerikaanse operaties te sturen moord leiders van kartels. Deze aanpak zou vergeleken kunnen worden met een “zachte invasie”, aldus de woorden van sommige adviseurs. Hoewel sommige voormalige soldaten geloven dat de sloop van de kartelhiërarchie een haalbare operatie zou kunnen zijn, deskundigen wijzen op de risico’s daarvantoename van geweld en een opvolgingscrisis binnen criminele organisaties. Verder is de reactie uit Mexico zou vijandig zijn en deze strategie een ‘film’ noemen. De spanningen kunnen ook in gevaar komen 1,6 miljoen Amerikaanse burgers leven in Mexico, zonder te vergeten dat elke militaire interventie ernstige gevolgen buiten de grenzen zou kunnen hebben. Er ontstaat een consensus rond het idee dat samenwerking met de Mexicaanse veiligheidstroepen productiever zou zijn dan pogingen om kartelcapo’s met geweld uit te schakelen.
Terwijl de relatie tussen VERENIGDE STATEN en de Mexico opnieuw centraal staat in de politieke debatten, voedt het idee van een plan om Mexico binnen te vallen door de regering-Trump angst en controverse. Dit project, dat deel uitmaakt van een context van toenemend geweld, is daarmee verbonden drugskartels, zou kunnen resulteren in een reeks militaire acties tegen kartelleiders. Maar achter dit voorstel schuilt de belofte van een ramp die de regio verder zou kunnen overspoelen. Laten we eens kijken naar wat een verontrustende realiteit zou kunnen zijn.
Drones en helikopters: een gespannen militair scenario
Stel je voor dat een MQ-9 Reaper een karavaan voertuigen in de gaten houdt, ondersteund door helikopters zoals de MH-6 Kleine vogel en de UH-60 Zwarte Havik. Dit dystopische beeld roept een verbodsoperatie op waarbij Amerikaanse speciale troepen zouden kunnen optreden om kartelleiders gevangen te nemen of te neutraliseren. Het tafereel is zowel fascinerend als verontrustend en onthult de militaire macht die is ingezet om te zorgen voor wat zou worden omschreven als een “zachte invasie”.
In dit dominospel wordt een operatie gelanceerd die leidt tot gerichte invallen op basis van het onderscheppen van telefoongegevens of cyberaanvallen. De commando’s, die met een zorgwekkende executiesnelheid te werk gingen, konden weinig aandacht besteden aan de gevolgen ter plaatse, waardoor een eindeloze cyclus van geweld ontstond.
Een riskante en omstreden strategie
De vraag is nu of deze strategie echt kan werken. Carolyn Gallaher, een onderzoeker naar paramilitair geweld, waarschuwt dat het aanvallen van kartelleiders in wezen een opvolgingscrisis gekenmerkt door meer geweld. Een dynamiek die, in plaats van het probleem op te lossen, de rivaliteit tussen facties zou kunnen aanwakkeren, zoals blijkt uit het voorbeeld van het Sinaloa-kartel na de arrestatie van Ismael “El Mayo” Zambada.
Een voorspelde ramp?
Bij het naar voren brengen van dit plan lijkt Trump de lessen uit het verleden te negeren. Hoewel het idee om kartelleiders uit te roeien in theorie succesvol is gebleken, heeft het in de praktijk nooit blijvende resultaten opgeleverd. Om tot de kern van geweld en criminele activiteiten te komen is een veel complexer raamwerk nodig dan alleen het elimineren van boegbeelden.
Het risico is daarom enorm: kunnen we er echt mee wegkomen door simpelweg leiders te vermoorden? Deskundigen raden aan om te leren van fouten uit het verleden en te heroverwegen hoe Amerikaanse strijdkrachten betrokken raken bij dit soort conflicten. Momenteel is de samenwerking tussen de Verenigde Staten en de Mexico is belangrijker dan ooit, waarbij inspanningen op lange termijn een gezamenlijke aanpak vereisen, in plaats van een eenzijdige militaire aanval.
Implicaties die grenzen overstijgen
Een ander aspect dat vaak over het hoofd wordt gezien, is de impact die deze operatie zou kunnen hebben op de 1,6 miljoen Amerikaanse burgers woonachtig in Mexico. Een escalatie van de spanningen zou deze expats snel tot potentiële doelwitten van vergeldingskartels kunnen maken. Bovendien is het idee dat deze militie daadwerkelijk Mexicaans grondgebied zou kunnen betreden een inbreuk die niet lichtvaardig zal worden opgevat door de Mexicaanse regering, die al heeft verklaard een dergelijke ‘invasie’ niet te zullen tolereren.
Een pad om niet te volgen
De politieke reacties op het actieplan van Trump, voorgesteld door leden van zijn entourage, houden daar niet op. Er wordt gesproken over militaire inzet op voorwaarde van samenwerking met de Mexicaanse regering. Voormalige militairen en inlichtingenofficieren roepen op tot een minder agressieve strategie, gericht op het ondersteunen van en aansluiten bij de Mexicaanse strijdkrachten, zoals werd gedaan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Kaart Colombia om de drugshandel te bestrijden.
Kortom, de geplande aanpak van Trump zou pijnlijke herinneringen kunnen oproepen aan de conflicten waarvan de internationale gemeenschap de afgelopen decennia getuige is geweest, en zou kritische vragen kunnen oproepen over hoe de Verenigde Staten hun betrekkingen met hun buren in het Zuiden zouden moeten benaderen. Militaire betrokkenheid op de voorgestelde schaal zou de voortdurende cyclus van geweld alleen maar aanwakkeren, in plaats van een duurzame oplossing te bieden.
- Hoofddoel : Elimineer Mexicaanse kartelleiders.
- Militaire strategie : Het sturen van Amerikaanse speciale troepen.
- Tactiek betrokken : Gerichte moord op leiders.
- Verwachte impact : Potentiële toename van geweld.
- Prioritaire doelstellingen : HVT’s (high value targets).
- Samenwerking : Mogelijke stilzwijgende steun van de Mexicaanse regering.
- Risico’s : Risico op represailles tegen Amerikaanse burgers in Mexico.
- Gewenste aanpak : Fusie van militaire operaties en politieke strategie.
- Achtergrond : Eerdere mislukkingen van soortgelijke operaties.
- Verwachte gevolgen : Opvolgingscrisis binnen kartels.
